Tantum ergo WAB 43

Motet Tantum ergo powstał w 1843 r., prawykonanie najprawdopodobniej miało miejsce w opactwie w St. Florian. Do tego samego tekstu Bruckner wracał jeszcze kilkukrotnie; powstały wersje, w których chórowi towarzyszą organy lub grupa instrumentów.

Locus iste WAB 23

Typowa Msza św. czerpie swoje muzyczne teksty z dwóch źródeł: grupy tekstów, powtarzanych podczas każdego nabożeństwa (tzw. "ordinarium” / części stałe) i tekstów, podlegających zmianie w zależności od różnych okresów roku liturgicznego i okazji, dla których sprawowany jest obrzęd  (tzw. "proprium” / części zmienne, które obejmują graduały, antyfony i responsoria). Graduał Locus iste wykonywany jest podczas obrzędu poświęcenia kościoła. Czteroczęściowa kompozycja powstała w 1869 roku, w celu uczczenia poświęcenia kaplicy wotywnej katedry w Linzu. Została zadedykowana ojcu Otto Loidolowi z klasztoru Benedyktynów w Kremsmünster.

Pange, lingua WAB 32

Hymn na święto Bożego Ciała, śpiewany również w czasie procesji przeniesienia Najświętszego Sakramentu do ciemnicy w czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek. Fragment pieśni śpiewany jest również w czasie Adoracji Najświętszego Sakramentu (w momencie przenoszenia Najświętszego Sakramentu do ołtarza wystawienia). Autorem tekstu jest św. Tomasz z Akwinu. Napisany przez Brucknera w tonacji frygijskiej motet, został, ku ogromnemu niezadowoleniu kompozytora, "skorygowany" do pierwszej publikacji przez Franciszka Ksawerego Witta – zwolennika cecylianizmu.

Ave Maria WAB 6

Ave Maria, jeden z najpiękniejszych, najgłębszych dzieł Brucknera, powstał jako dodatek do mszy A. Lottiego w 1861 roku. Jego prawykonanie miało miejsce 12 maja 1861 roku w Linzu pod dyrekcją kompozytora. Motet powstał w okresie ostatecznej krystalizacji indywidualnego stylu Brucknera.

Os iusti WAB 30

Tekst Os iusti pochodzi z Psalmu 37. Czteroczęściowy utwór został ukończony w 1879 r. (w tym samym roku Bruckner rozpoczął pracę nad szóstą symfonią) i dedykowany Ignazowi Traumihlerowi, który był wtedy dyrektorem muzycznym w opactwie St. Florian. Traumihler wspierał ruch cecyliański, który dążył  do przywrócenia w XIX-wiecznej Austrii czystego i prostego stylu muzyki chóralnej a cappella Palestriny. Bruckner napisał dla Traumihlera niezwykły motet w tonacji lidyjskiej, który osiąga uderzające efekty harmoniczne bez użycia choćby jednej nuty z krzyżykiem czy z bemolem.

Vexilla regis WAB 51

Jest jednym z najwaŻniejszych hymnów łacińskich. Autorem słów dzieła  jest wczesnośredniowieczny biskup katolicki i poeta łaciński Wenancjusz Fortunat, biskup Poitiers. Hymn został wykonany po raz pierwszy w procesji w dniu 19 listopada 569 roku, gdy relikwia Prawdziwego KrzyŻa została wysłana przez bizantyjskiego cesarza Justyna II na prośbę św. Radegundy z Tours  do jej klasztoru Świętego KrzyŻa w Poitier.

Christus factus est WAB 10

Bruckner wyrósł na łonie Kościoła, którego duch i liturgia były dlań naturalną atmosferą. Stąd nigdzie nie jest tak widoczne przedzieranie się od mistycyzmu średniowiecznego ku szczytom romantycznej uczuciowości, spontaniczności,  jak w jego muzyce kościelnej. Motet Christus factus est powstał w roku 1884, jako graduał do mszy, i został prawykonany 9 września tego samego roku w Wiedniu. Wykonanie wersji koncertowej miało miejsce 1 marca 1909 roku, również w Wiedniu, pod dyrekcją Thomasa. Jest to trzeci utwór Brucknera do tego tekstu (powstał zaraz po 7 symfonii i Te Deum), został zadedykowany ojcu Otto Loidolowi z klasztoru Benedyktynów w Kremsmünster.

Virga Jesse WAB 52

 Tradycyjny średniowieczny tekst z tekstem z Księgi Izajasza, mówiący o tym,że Jezus należy do rodu Dawida. W obrządku trydenckim jest wersetem Alleluja podczas uroczystości Zwiastowania, jeśli przypada ona w Okresie Wielkanocnym,  a nie podczas Wielkiego Postu. Częściej jest słyszany na podczas wotywnych Mszy św.