Polski Chór Kameralny zaprasza na Koncert Karnawałowy, muzyczną podróż do niezwykłego świata amerykańskich filmów i musicali z lat '30 -'50 ubiegłego wieku.
Koncert rozpoczniemy muzyką kompozytora, który nie bez powodu nazywany jest często królem jazzu. George Gershwin, bo o nim mowa, choć żył zaledwie 38 lat, zapisał niezwykłą kartę w historii muzyki jako ten, który potrafił w mistrzowski sposób zacierać dotychczas nieprzekraczalne granice między jazzem czy, szerzej, muzyką rozrywkową, a klasyką, czego przykładami są między innymi Błękitna rapsodia, poemat symfoniczny Amerykanin w Paryżu, przeznaczona na orkiestrę symfoniczną i kubańskie instrumenty perkusyjne Uwertura Kubańska czy opera Porgy and Bess (ze słynną kołysanką Summertime). Jego kariera nie rozwinęłaby się być może tak wspaniale, gdyby Gershwin w wieku 18 lat nie trafił na Broadway, gdzie szybko zdobył sławę jako twórca znakomicie przyjmowanych musicali, z których piosenki stały się szybko do dziś grywanymi standardami jazzowymi. W programie dzisiejszego wieczoru znalazł się jeden z nich – I got rhythm pochodzący z musicalu Girl crazy, a także wybór utworów z wspomnianej „folkowej opery” Porgy and Bess.
A melodic caravan Harrego Roberta Wilsona to opracowany na chór mieszany cykl pięciu utworów znanych przede wszystkim z amerykańskich filmów, które powstały w latach 1930–50 ubiegłego wieku. Trzy pierwsze: I feel a song comin’ on, I’m in the mood for love oraz Cuban love song były częścią ścieżki dźwiękowej filmu Every Night at Eight z 1935 roku, w reżyserii Raoula Walsha. It’s a most unusual day po raz pierwszy można było usłyszeć w musicalu Randka z Judy, w którym główną rolę zgrała Elizabeth Taylor. Utwór Don’t blame me był częścią musicalu Clowns in Clover z 1942 roku.
West side story to opowieść o losach nieszczęśliwej miłości portorykańskiej imigrantki Marii i Amerykanina Tony'ego, którzy są członkami walczących ze sobą nowojorskich gangów. Jeśli rozpoznają Państwo w tym opisie historię Romea i Julii, to nie jest to przypadek, bo właśnie dramat Szekspira stał się inspiracją dla Arthura Laurentsa, który napisał libretto uwspółcześnionej wersji historii kochanków z Werony i osadził ją w realiach przestępczych dzielnic New York City. Autorem muzyki jest Leonard Bernstein, znakomity dyrygent, pianista, kompozytor, uważany za jeden z symboli muzyki amerykańskiej XX wieku. Na gruncie kompozycji największe sukcesy odnosił za życia jako twórca broadwayowskich musicali, ale tworzył również symfonie, muzykę do baletu i muzykę sakralną. Zestaw chóralnych fragmentów z West side story, który wykona dla Państwa Polski Chór Kameralny, składa się z pięciu utworów: trzy z nich przeznaczone są na chór mieszany, jeden na trzygłosowy chór żeński (I feel pretty) i jeden na czterogłosowy chór męski.
Zespół pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego przygotował dla Państwa także kilka utworów a cappella, bez towarzyszenia instrumentów. Najpierw zabrzmi niezwykle kunsztowne opracowanie piosenki autorstwa Jerome'a Kerna zatytułowanej All the things you are. Autorem aranżacji na 4-głosowy chór jest Gene Puerling, słynny wokalista i aranżer. W roku 1967 Puerling założył kwartet wokalny a cappella Singers Unlimited, z którym nagrał 14 albumów. W 1981 roku zdobył nagrodę Grammy. Posłuchamy także czterech aranżacji chóralnych piosenek z repertuaru zespołu The Beatles. Autorami oryginalnych wersji są John Lenon oraz Paul McCartney jeden z najbardziej znanych i owocnych przykładów współpracy w historii muzyki rozrywkowej. Harmonie chóralne dodają niewątpliwie nowego wymiaru tym ikonicznym piosenkom, zachowując jednocześnie ich niezapomniany urok.
Wieczór zakończy Battle Hymn of the Republic, jedna z najbardziej rozpoznawalnych na całym świecie, amerykańska pieśń patriotyczna napisana przez Julię Ward Howe – amerykańską działaczkę społeczną i abolicjonistkę. Utwór powstał w 1861 roku, a rok później został opublikowany w miesięczniku „The Atlantic Monthly”. Battle Hymn of the Republic podczas wojny secesyjnej był też pieśnią bojową wojsk Unii. Dzisiaj pozostaje jedną z najważniejszych pieśni patriotycznych Stanów Zjednoczonych o czym świadczyć może wykonanie go podczas pogrzebu Martina Luthera Kinga oraz Johna F. Kennedy’ego.