W dniach 16-19 września 2019 roku odbędą się nagrania płyty z Nieszporami Sławomira Czarneckiego. 

Nieszpory na Święto Podwyższenia Krzyża (op.50 – 2013r.) 

,,Kompozycja jest w formie oratorium o czasie trwania około 55 minut. Zaplanowana  na chór mieszany, tenor i bas solo, oraz 10 instrumentów dętych. Skomponowana jest do liturgicznych brewiarzowych tekstów  w uniwersalnym języku łacińskim, w układzie posoborowym.

Kompozycja  posiada 16 części obejmując  niemal cały tekst  liturgii  Pierwszych Nieszporów na  Święto Podwyższenia Krzyża  (14 września), łącznie z Antyfonami. Jedynie część wstępna, Preambulum, oraz część ostatnia- Cantus Finalis, zawiera stare brewiarzowe  teksty liturgiczne  europejskich i miechowskich Bożogrobców z XIV wieku.  W swej warstwie dźwiękowej kompozycja nawiązuje  do licznych tradycji europejskich i polskiej muzyki, począwszy od średniowiecza, z nawiązaniem do formy hymnów i sekwencji, poprzez wielochórowość i barwność akordową okresu późnego renesansu, z elementami koncertującymi charakterystycznymi dla epoki baroku. Ta wielowątkowość przetworzona jest z elementami współczesnej techniki kompozytorskiej, takimi jak strukturalizm interwałowy, dysonansowość brzmień,  minimalizm czy repetytywność, tworząc kompozycję o estetyce postmodernistycznej, nurtu tak charakterystycznego np. dla dzieł W.Kilara, czy H.M.Góreckiego, chętnie przyjmowanych przez słuchaczy.

Kompozycja  w swoim przesłaniu nawiązuje do 1050-lecia Chrztu Polski, do przyjścia Krzyża na nasze ziemie , a wraz z nim włączenie Polski w obieg kultury  chrześcijańskiej i cywilizacji europejskiej.  Kompozycja ta to także mój wkład w walce o zachowanie  naszej europejskiej i narodowej tradycji, która jest wykładnią naszej racji stanu, gwarantem naszej tożsamości."

                         Sławomir Czarnecki

Sławomir Stanisław Czarnecki, ur.1949, studiował w warszawskiej uczelni muzycznej w latach 1969-74 u prof.P.Perkowskiego i R.Twardowskiego. W latach 1980-81 odbył studia uzupełniające u prof. Oliviera Messiaena w Paryżu jako stypendysta rządu francuskiego. Obecnie jest profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Od wielu lat związany jest także ze Szkołą Muzyczną II st. im. J.Elsnera w Warszawie, prowadząc zajęcia z propedeutyki kompozycji. Jest laureatem 17 konkursów kompozytorskich w kraju i za granicą. Za swoją pracę pedagogiczną i twórczość został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Medalem Gloria Artis klasy srebrnej oraz prezydenckim Złotym Medalem „Za długoletnią służbę” i Złotym Krzyżem Zasługi. Jego twórczość obejmuje obecnie 60 opusów, wśród których znajdują się utwory solowe, kameralne, symfoniczne, chóralne i kantatowe.

Obecny okres twórczości kompozytora charakteryzuje się próbą po-modernistycznej syntezy wybranych osiągnięć okresu modernistycznego z duchem poszanowania wielkiej europejskiej i polskiej tradycji muzycznej odnoszącej się zarówno do chorału gregoriańskiego, jak i wszelkich cech charakterystycznych dawnych epok od gotyku poprzez renesans i barok. Kompozytor określa to słowem „Analogizm”.